Niet zo nat Nickerie
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Elize
12 Mei 2006 | Suriname, Paramaribo
Hallo lieve mensen!
Na inmiddels, hoe gek het ook mag klinken, een beetje gewend te zijn geraakt aan de problemen in het binnenland zijn we gisterochtend voor dag en dauw opgestaan om op eigen houtje naar Nickerie te vertrekken, de meest westelijke, en tweede stad van Suriname. Van op ons balkon naar de regen kijken terwijl je in de krant alleen maar ellende leest wordt je immers ook niet vrolijker dus hotelletje gebeld, taxi geregeld en gaan met die bacove (=banaan :)).
Om 8 uur wilden we (roos, mash en ik) klaar staan voor de PN (Paramaribo-Nickerie) bus op 'ondre tri'(onder de boom), de plaats waarvandaan taxibussen met 34 personen naar Nickerie vertrekken als de genoemde 34 personen zich ook daadwerkelijk hebben aangemeld. Maar zoals we inmiddels al gewend zijn stonden we niet om 8 uur 'onder de boom' omdat de taxi die ons ernaartoe zou brengen ons simpelweg vergeten was. Na 30 minuten kwam zijn vervanger en ons reisdagje (moesten 237km afleggen die dag) begon dus goed met het missen van onze bus. Gelukkig vertrok er 2 uur later (..) een andere bus die ons na veel gehobbel en knus heen en weer geschud (busjes kunnen niet voller) veilig afleverde op de markt van Nickerie. Onderweg zie je het landschap veranderen en eenmaal in het district Nickerie waan je je in nederlands europa; uitgestrekte velden, lage begroeiing en veel landbouw. Zo gek! In Nieuw-Nickerie aangekomen werden we bijna besprongen door gewillige taxichauffeurs, die niet wisten dat wij wel wisten dat we makkelijk konden lopen naar ons hotel. Daar aangekomen hoorden we als eerste dat er nog geen water was, 'maar dat kwam vanavond wel goed'. Prima, wij staan nergens meer van te kijken dus hop de benenwagen in naar de Zeedijk, enige bezienswaardigheid van stadje Nieuw-Nickerie op het natuurgebied Bigi Pan na waarover later meer. Na een poosje wandelen vroegen we ons af hoe ver het eigenlijk was, die zeedijk. De jongens aan wie we het vroegen lachten ons recht in ons gezicht uit; lopen? naar de zeedijk?? dat is nog wel een uur! Natuurlijk bleek dit een surinaams uur en waren we er in 45 minuten :). Lekker weer, lekkere wandeling door de rijstvelden langs de nickerie-rivier, niks mis mee! Was het landschap al nederlands, de dijk was het helemaal! We zijn erop geklommen en hebben er heerlijk genoten van het zonnetje met een lekkere zeewind door onze haren/vlechtjes (waande me aan de Braassem op een mooie surfdag in Rijnsaterwoude, voor de mensen die dat wat zegt ;).
Gegeten hebben we s'avonds bij het meest westerse hotel dat suriname heeft; residence inn, na leuke dorpswandeling uitgezocht omdat dat de enige plek was waar we buiten konden zitten, maar geplaagd door muskieten zijn we na 10 minuten toch naar binnen gevlucht. Terug in het hotel bleek er weer water te zijn en onze kraan werd daar zo enthousiast van dat hij spontaan niet meer dicht wilde en wij dus de hele nacht naar de wc moesten (die niet doortrok) door het horen van een lopende kraan. Na een ontzettend brakke nacht, er zijn echt TE veel muggen in dit rijstdorp, vroeg opgestaan voor een bezoek aan Bigi pan per boot.
En een avontuur zou het worden. Met zn drieen (+bootsman) in een heel smalle korjaal op weg naar het natuurgebied dat bekend staat om de diversiteit aan vogels en natuurschoon, en hoeveelheid vis zoals later bleek. Het binnengaan van het park was onze eerste traktatie. We zagen de glijbaan van hout aan het eind van de kreek wel de dijk oplopen, maar toen de bootsman ging versnellen en met een noodgang die dijk opvaarde waarbij de korjaal niet helemaal rechtdoor ging zoals hij gepland had, koos Roos eieren voor haar geld en sprong de boot uit op het droge, waardoor de boot nog verder afweek en we midden in een modderpoel terechtkwamen. Hilariteit alom en gelukkig konden we na wat hulp van daar aanwezige vissers al gauw weer verder varen in het wankele bootje. Het natuurgebied was idd prachtig en we hebben veel mooie vogels gezien, waaronder enkele grote roofvogels. Na een stuk over een kreek kwamen we uit op een groot, maar zeer ondiep, meer dat vele namen droeg waaronder Bigi Pan. Prachtig, maar het rizzelde van de vis en ondergetekende is daar niet echt gek op zoals sommige lezers wellicht weten. Afijn, lekker rondgevaren in het mooie weer (eindelijk weer, heerlijk!) en even op een paalwoning gegeten voordat de reis weer terug ging. Tot de uitgang (eerdergenoemde dijk waar we dus weer overheen moesten) geen problemen en zelfs 4 kaaimannen gezien!! Heel cool! Bij de dijk was het plan weer hetzelfde kunstje uit te voeren en er hard op te varen, dus wij goed vasthouden en gillend van pret die dijk op... en toen was er aan de andere kant geen water. Eb. En dit keer geen vissers om ons te helpen dus moesten we zelf de modder in, tot over onze knieen! Wadlopen is er niks bij. Bootsman verbaasd over zulke 'flinke' meisjes die best wel een boot de rivier in kunnen duwen en wij genieten natuurlijk. Eenmaal afgespoeld en wel weer terug naar de markt om een bus te bespreken en de markt daar te bezoeken. Bus werd weer een ontzettend surinaams verhaal dat ik jullie zal besparen. We zijn weer in Paramaribo en hebben twee heerlijke dagen gehad!
Morgen gaanw e voor drie dagen naar Brownsberg en daarna masha's laatste week alweer. We houden jullie op de hoogte en gaan ons zeker nog inzetten voor het binnenland!
dikke brassa,
Elize
Na inmiddels, hoe gek het ook mag klinken, een beetje gewend te zijn geraakt aan de problemen in het binnenland zijn we gisterochtend voor dag en dauw opgestaan om op eigen houtje naar Nickerie te vertrekken, de meest westelijke, en tweede stad van Suriname. Van op ons balkon naar de regen kijken terwijl je in de krant alleen maar ellende leest wordt je immers ook niet vrolijker dus hotelletje gebeld, taxi geregeld en gaan met die bacove (=banaan :)).
Om 8 uur wilden we (roos, mash en ik) klaar staan voor de PN (Paramaribo-Nickerie) bus op 'ondre tri'(onder de boom), de plaats waarvandaan taxibussen met 34 personen naar Nickerie vertrekken als de genoemde 34 personen zich ook daadwerkelijk hebben aangemeld. Maar zoals we inmiddels al gewend zijn stonden we niet om 8 uur 'onder de boom' omdat de taxi die ons ernaartoe zou brengen ons simpelweg vergeten was. Na 30 minuten kwam zijn vervanger en ons reisdagje (moesten 237km afleggen die dag) begon dus goed met het missen van onze bus. Gelukkig vertrok er 2 uur later (..) een andere bus die ons na veel gehobbel en knus heen en weer geschud (busjes kunnen niet voller) veilig afleverde op de markt van Nickerie. Onderweg zie je het landschap veranderen en eenmaal in het district Nickerie waan je je in nederlands europa; uitgestrekte velden, lage begroeiing en veel landbouw. Zo gek! In Nieuw-Nickerie aangekomen werden we bijna besprongen door gewillige taxichauffeurs, die niet wisten dat wij wel wisten dat we makkelijk konden lopen naar ons hotel. Daar aangekomen hoorden we als eerste dat er nog geen water was, 'maar dat kwam vanavond wel goed'. Prima, wij staan nergens meer van te kijken dus hop de benenwagen in naar de Zeedijk, enige bezienswaardigheid van stadje Nieuw-Nickerie op het natuurgebied Bigi Pan na waarover later meer. Na een poosje wandelen vroegen we ons af hoe ver het eigenlijk was, die zeedijk. De jongens aan wie we het vroegen lachten ons recht in ons gezicht uit; lopen? naar de zeedijk?? dat is nog wel een uur! Natuurlijk bleek dit een surinaams uur en waren we er in 45 minuten :). Lekker weer, lekkere wandeling door de rijstvelden langs de nickerie-rivier, niks mis mee! Was het landschap al nederlands, de dijk was het helemaal! We zijn erop geklommen en hebben er heerlijk genoten van het zonnetje met een lekkere zeewind door onze haren/vlechtjes (waande me aan de Braassem op een mooie surfdag in Rijnsaterwoude, voor de mensen die dat wat zegt ;).
Gegeten hebben we s'avonds bij het meest westerse hotel dat suriname heeft; residence inn, na leuke dorpswandeling uitgezocht omdat dat de enige plek was waar we buiten konden zitten, maar geplaagd door muskieten zijn we na 10 minuten toch naar binnen gevlucht. Terug in het hotel bleek er weer water te zijn en onze kraan werd daar zo enthousiast van dat hij spontaan niet meer dicht wilde en wij dus de hele nacht naar de wc moesten (die niet doortrok) door het horen van een lopende kraan. Na een ontzettend brakke nacht, er zijn echt TE veel muggen in dit rijstdorp, vroeg opgestaan voor een bezoek aan Bigi pan per boot.
En een avontuur zou het worden. Met zn drieen (+bootsman) in een heel smalle korjaal op weg naar het natuurgebied dat bekend staat om de diversiteit aan vogels en natuurschoon, en hoeveelheid vis zoals later bleek. Het binnengaan van het park was onze eerste traktatie. We zagen de glijbaan van hout aan het eind van de kreek wel de dijk oplopen, maar toen de bootsman ging versnellen en met een noodgang die dijk opvaarde waarbij de korjaal niet helemaal rechtdoor ging zoals hij gepland had, koos Roos eieren voor haar geld en sprong de boot uit op het droge, waardoor de boot nog verder afweek en we midden in een modderpoel terechtkwamen. Hilariteit alom en gelukkig konden we na wat hulp van daar aanwezige vissers al gauw weer verder varen in het wankele bootje. Het natuurgebied was idd prachtig en we hebben veel mooie vogels gezien, waaronder enkele grote roofvogels. Na een stuk over een kreek kwamen we uit op een groot, maar zeer ondiep, meer dat vele namen droeg waaronder Bigi Pan. Prachtig, maar het rizzelde van de vis en ondergetekende is daar niet echt gek op zoals sommige lezers wellicht weten. Afijn, lekker rondgevaren in het mooie weer (eindelijk weer, heerlijk!) en even op een paalwoning gegeten voordat de reis weer terug ging. Tot de uitgang (eerdergenoemde dijk waar we dus weer overheen moesten) geen problemen en zelfs 4 kaaimannen gezien!! Heel cool! Bij de dijk was het plan weer hetzelfde kunstje uit te voeren en er hard op te varen, dus wij goed vasthouden en gillend van pret die dijk op... en toen was er aan de andere kant geen water. Eb. En dit keer geen vissers om ons te helpen dus moesten we zelf de modder in, tot over onze knieen! Wadlopen is er niks bij. Bootsman verbaasd over zulke 'flinke' meisjes die best wel een boot de rivier in kunnen duwen en wij genieten natuurlijk. Eenmaal afgespoeld en wel weer terug naar de markt om een bus te bespreken en de markt daar te bezoeken. Bus werd weer een ontzettend surinaams verhaal dat ik jullie zal besparen. We zijn weer in Paramaribo en hebben twee heerlijke dagen gehad!
Morgen gaanw e voor drie dagen naar Brownsberg en daarna masha's laatste week alweer. We houden jullie op de hoogte en gaan ons zeker nog inzetten voor het binnenland!
dikke brassa,
Elize
-
12 Mei 2006 - 06:16
Suzanne:
Veel plezier met jullie tripje naar Brownsberg!
liefs, Suus -
12 Mei 2006 - 07:12
Wietske:
Je geeft me wel inspiratie voor een volgende reisbestemming moet ik zeggen! Het klinkt allemaal even prachtig, en je enthousiaste verhalen werken zeer aanstekelijk! Veel plezier nog op je volgende trip!! -
12 Mei 2006 - 10:24
Bro:
Ik was even bang dat er een kaaiman in je korjaalbootje zou springen maar gelukkig, dat werd het niet! Lies, have fun daar, we missen je en tot gauw!!!
Dikke kus,
Je broer! -
12 Mei 2006 - 22:25
Jessica:
Heej, dit stukje ken ik al! ;)
kus!
Jessica -
16 Mei 2006 - 14:53
Lia:
Hoi Elize, nog maar een heel korte tijd voor je om te genieten, want het is aftellen geblazen. Ik heb zeker genoten van al je verhalen en hoop er thuis nog meer te horen. groetjes en tot gauw -
17 Mei 2006 - 05:23
Willy:
Hoi liesje
fijn je berichten te kunnen lezen en zo op de hoogte te blijven, komen weer een hele lading nieuwe co's jouw kant.
Bedankt voor je kaart.
Hier alles ok, mis je wel en hoop je gauw weer te zien, maar het is erg leuk op deze manier op de hoogte te blijven
groetjes ook aan Mascha
dikke knuffel, willy -
24 Mei 2006 - 09:35
Wanda:
Hee Lies, was het leuk in Brownsberg? En gek om afscheid te nemen van Masha? Geniet nog even goed van je laatste dagen daar. Tot snel!
liefs,wanda -
24 Mei 2006 - 13:27
Grote Nicht:
Ha lieve Lies,
Wat een belevenissen maar weer! Je kunt zo onderhand wel een reiswinkeltje beginnen of een Surinaams toerisme bureau! In ieder geval hebben we erg genoten van al je verhalen, ervaringen en avonturen daar in Suriname. Maar ik ben ook wel erg blij dat je snel weer naar NL komt! Zeker voor de fam. Berg, want die missen je volgens mij best heel erg! Bedankt voor je kaartje, erg leuk! Overigens ben ik zeer benieuwd naar hoe je voedselpakketten-trip is geweest! Maar dat hoor ik volgende week wel.
Nou meisje, geniet nog even van je laatste dagen in Suriname en heel graag tot snel in dit koude natte kikkerlandje! Veel liefs,
Caroline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
